Xela Arias. Letras Galegas 2021

 

 

Canon de Pachelbell versión con flauta celta (tin flute)

 

24 de febreiro: Día de Rosalía de Castro no 184 aniversario do seu nacemento.  

 

 

Tecín soia a miña tea, Tecín soia a miña tea, sembrei soia o meu nabal, soia vou por leña ó monte, soia a vexo arder no lar. Nin na fonte nin no prado, así morra coa carrax, el non ha de virm'a erguer, el xa non me pousará. ¡Que tristeza! O vento soa, canta o grilo ó seu compás... Ferve o pote... mais, meu caldo, soíña t'hei de cear. Cala, rula, os teus arrulos ganas de morrer me dan; cala, grilo, que si cantas, sinto negras soïdás. O meu homiño perdeuse, ninguén sabe en onde vai... Anduriña que pasache con el as ondas do mar; anduriña, voa, voa, ven e dime ond'está. Rosalía de Castro: Follas Novas. Este poema de Rosalía de Castro pertence á súa obraFollas Novas publicada en 1880. Este libro é posterior a Cantares Gallegos, que data de 1863 e marca o inicio da etapa literaria denominada Rexurdimento pleno. Rosalía é a autora máis representativa das nosas letras neste século, tanto pola importancia literaria e cultural das súas obras a nivel da nosa lingua, como pola calidade e transcendencia das mesmas para a literatura universal. Como conclusión, dicir que este poema incluído na parte “As viudas dos vivos e as viudas dos mortos” de Follas Novas representa precisamente iso: a historia desesperada dunha viúva dun vivo, unha muller que sente como a soidade se apodera dela e que denuncia de xeito indirecto as circunstancias que provocaron esta situación. Rosalía adopta unha vez máis o punto de vista dunha muller para formular unha denuncia das condicións de vida na Galicia do século XIX que provocan que a emigración sexa a única saída. O tema social que denuncia: o sufrimento da emigración.  

Extraído do blog de Lingua e Literatura “Pousadas da Lingua"

 

 

 O 21 de febreiro, unha celebración do día da lingua nai.

 O 24 de febreiro celébrase o nacemento de Rosalía de Castro en moitos centros educativos, xa que está incluído no libro e no calendario de lectura. Ao mesmo tempo, esta data está intimamente relacionada co 21 de febreiro, unha celebración do día da lingua nai, tamén incluída neste calendario e establecida pola Unesco desde o ano 2000. Esta conmemoración está destinada a poñer en valor as linguas, a súa riqueza e respecto pola diversidade intercultural. Esta proximidade entre as datas de febreiro úsase tamén para destacar a figura de Rosalía de Castro, que foi unha das precursoras no uso da lingua materna, o galego, como se pode ver nos seus versos e no amor que tivo a Galicia.

 

 

 

PENTATONIX

 

Hallelujah Leonard Cohen

Now I've heard there was a secret chord

That David played, and it pleased the Lord

But you dont really care for music, do you?

It goes like this, the fourth, the fifth

The minor falls, the major lifts

The baffled king composing Hallelujah

Hallelujah, Hallelujah

Hallelujah, Hallelujah

Your faith was strong but you needed proof

You saw her bathing on the roof

Her beauty and the moonlight overthrew her

She tied you to a kitchen chair

She broke your throne, and she cut your hair

And from your lips she drew the Hallelujah

Hallelujah, Hallelujah

Hallelujah, Hallelujah

Well, maybe there's a God above

As for me all I've ever learned from love

Is how to shoot somebody who outdrew you

But it's not a crime that you're hear tonight

It's not some pilgrim who claims to have seen the Light

No, it's a cold and it's a very broken Hallelujah

Hallelujah, Hallelujah

Hallelujah, Hallelujah

Instrumental

Hallelujah, Hallelujah

Hallelujah, Hallelujah

Well people I've been here before

I know this room and I've walked this floor

You see I used to live alone before I knew ya

And I've seen your flag on the marble arch

But listen love, love is not some kind of victory march, no

It's a cold and it's a broken Hallelujah

Hallelujah, Hallelujah

Hallelujah, Hallelujah

There was a time you let me know

What's really going on below

But now you never show it to me, do you?

And I remember when I moved in you

And the holy dove she was moving too

And every single breath we drew was Hallelujah

Hallelujah, Hallelujah

Hallelujah, Hallelujah

Now I've done my best, I know it wasn't much

I couldn't feel, so I tried to touch

I've told the truth, I didnt come here to London just to fool you

And even though it all went wrong

I'll stand right here before the Lord of song

With nothing, nothing on my tongue but Hallelujah

Hallelujah, Hallelujah

Hallelujah, Hallelujah

Hallelujah, Hallelujah

Hallelujah, Hallelujah

O circo da bolboreta

"O circo da bolboreta" é unha curtametraxe que nos ofrece unha reflexión motivadora da transformación humana. Un exemplo de ensino para a liberación, para deixar de pensarnos ignorantes ou incapaces e de superación das nosas dificultades.

 

O vendedor de fume

 

Ara Malikian

 

Adagio do "Concerto de Aranjuez" de Joaquín Rodrigo. Guitarra: Paco de Lucía

 

A Novena Sinfonía ou Sinfonía nº 9 de Ludwig van Beethoven

A Novena Sinfonía ou Sinfonía nº 9 é unha das composicións máis emblemáticas de Ludwig van Beethoven, que a levou a cabo entre 1818 e 1824 en nome da London Philharmonic Society. A súa importancia é tal que foi declarada Patrimonio da Humanidade no 2002. Cando a obra foi lanzada, Beethoven estaba xordo. Din que dirixiu a Novena Sinfonía usando a súa marabillosa lectura, aínda que cando rematou o último movemento, incapaz de escoitar os aplausos do público, tivo que ser alertado polos músicos da orquestra para dar a volta. Esta, que foi a súa última aparición pública, foi tamén o nacemento dunha lenda: o home que cambiou a historia da música quedara xordo, e estando xordo –este foi realmente un acto de xenio–, escribiu a Novena Sinfonía que constituíu, sen ningunha dúbida, unha verdadeira revolución musical. 

Na Novena, Beethoven introduciu a percusión por primeira vez na historia da sinfonía. De feito, a percusión nin sequera se consideraba unha sección habitual de orquestras naquela xeración. 

Outra novidade importante de Beethoven foi a inclusión de cantantes de coro e solistas, que compaxina neste cuarto movemento, o momento climático do traballo. O texto escollidopolo compositor foi a famosa Oda á alegría de Friedrich Schiller, quen o escribiu en 1786. 

Co paso do tempo, o nome de "Himno á alegría" comezou a empregarse para referirse a esta obra musical.

Para saber máis: https://www.culturagenial.com/es/novena-sinfonia-de-beethoven/

"O entroido dos animais"
a recoñecida obra de Camille Saint-Saëns, nun programa multimedia que fará as delicias de toda a familia.

O Entroido dos Animais é unha das obras máis famosas de Camille Saint-Saëns. É unha suite musical en catorce movementos que compuxo como unha broma musical, aínda que el temía que a obra puidese prexudicar a súa reputación de compositor serio, polo que prohibiu as interpretacións públicas da mesma e só autorizou a publicación en vida dun movemento, O cisne. Durante a súa vida só se deron interpretacións privadas para un círculo de amigos íntimos, como Franz Liszt. Con todo, Saint-Saëns dispuxo no seu testamento que a suite podería ser publicada tras a súa morte, e desde entón converteuse nunha das súas obras máis populares. No fragmento titulado Elefantes a música é tan grave e pesada, que facilmente podemos imaxinar os movementos do colosal *paquidermo. O contrabaixo É o maior e máis profundo membro da familia do violín, foi desenvolto no século XVI procedente do *violone, vióla contrabaixo. Cara a finais do século XVIII o contrabaixo tiña tres cordas xeralmente afinadas en: LA, Re e Sol. Hoxe día teñen unha cuarta corda, de son máis grave.

Para saber máis: http://apreciacionmusicalencuentros.blogspot.com/2015/10/c-saint-saens-el-elefante-de-el.html